"Woorden hebben macht over leven en dood,
wie zijn tong koestert, plukt daarvan de vruchten". Spreuken 18:21
Deze Bijbeltekst laat zien dat je niet van alles moet zeggen. Ken je dat gevoel wanneer je je kleine teentje stoot tegen de tafel of stoel en je van alles wilt zeggen wat je je maar kan bedenken omdat pijn op dat moment de overhand heeft? Vast wel. Bedenk je eens dat het gebeurt en je houd je in, bewaard je kalmte en schuift het zo van je schouders af terwijl je pijn lijd. Zo koester ik soms mijn tong. Er gebeuren dingen in het leven waarvan ik niet altijd mijn tong koesteren kan. Daar ben ik ook nog vol in de leer. Er zijn ook vaak momenten dat ik dat wel kan. Waarin ik beslis niets te zeggen, omdat ik weet dat wat ik zeggen wil, een reactie of situatie kan creëren waar ik later spijt van zal hebben. Maar hoe doe ik dat nou? Goed nadenken voordat ik iets zeg wat slecht is..
"Laat je gedachten niet afdwalen naar slechte dingen.
Kijk vastberaden recht voor je uit, naar het rechte pad". Spreuken 4:25
Zoals deze Bijbeltekst het al zegt, kijk vastberaden recht voor je uit, naar het rechte pad. Wanneer ik een situatie mee maak, waarbij ik van alles zeggen wil, komen er eerst gedachtes binnen. Die zelfde gedachtes probeer ik te "negeren". Wat ik dan ook denk op dat moment, 1 ding is zeker. Het komt niet van de Heilige Geest. Alsof iemand tegen mij praat en zegt: "Tiff luister daar aub niet naar want dat is niet wat God wil dat jij zegt". Zo laat ik mezelf als het ware afdwalen van de slechte dingen die in mijn gedachtes binnenkomen en richt mij op het rechte pad, God.
Deze twee bijbelteksten van hier boven hebben dus met elkaar te maken. Voor ik iets slechts uitspreekt, denk ik er bewust of onbewust eerst aan. Op dat moment heb ik de keuze om tot kalmte te komen om mezelf te bekijken (zelfreflectie), tot mijn Here te komen en af te dwalen van de slechte gedachtes die ik heb. Dit om mijn tong te kunnen koesteren en geen slechte dingen uit te spreken. Wanneer ik hier niet in geslaagd ben en dus wel iets slechts heb uitgesproken, voel ik mij daarna ook heel schuldig of zelfs verdrietig. Altijd goed om ook zelfs dan tot mijn Hemelse Vader te bidden & oude inzicht te vragen die ik nodig heb en om vergeving.
Heb jij zulke momenten ook? En hoe ging jij ermee om?
Reactie plaatsen
Reacties